Wat jij kunt doen als de stoom uit je oren komt?

Heb je dat ook wel eens, dat je spontaan de diepte in gaat met iemand die je eigenlijk helemaal niet kent?

Afgelopen weekend ging ik naar de Business Bootcamp in Nieuwegein, een evenement waar 1700 mensen waren. Ik had via de carpool-bemiddeling een man gevonden uit de buurt met wie ik kon meerijden. Al vrij snel raakten we in een diepgaand gesprek. Het werden 4 boeiende ritten.

Relaties en emoties

We hadden ‘t over heel persoonlijke onderwerpen.
Het  leek wel alsof ik in het programma Taxi verzeild was geraakt, maar dan in de omgekeerde wereld.

Zo vertelde hij in één van onze laatste gesprekken dat hij het afgelopen jaar een aantal keren had gesproken met een psycholoog en dat hij tot een inzicht was gekomen. Dat inzicht ging over een onderwerp dat volgens mij velen van ons raakt.

‘Als er emoties spelen binnen een relatie, zeggen die iets over de persoon die de emoties ervaart en niet over degene die deze emoties losmaakt’, liet hij me weten. Ik was verrast door deze spirituele openbaring van een man van de vorige generatie. ‘Iemand kan iets bij je triggeren’, ging hij verder, ‘maar je bent zelf verantwoordelijk voor je gevoelens’. Dit inzicht had hem veel gebracht, hij was er echt mee aan de slag. Wow, ik was onder de indruk.

Niets menselijks is mij vreemd. Iemand raakt je op een zere plek door iets te doen of te zeggen en bijna automatisch word je boos op de ander. Je belandt in verwijten die weer kunnen uitmonden in een conflict.

Het is een natuurlijk verschijnsel dat ons vaak in de weg zit. De ander krijgt de schuld van hoe wij ons voelen. Niet alleen in relatie met onze partner, ook in relatie met onze kinderen hebben we hier last van.

Wat maakt jouw kind in jou los?

Binnen je relatie met je kind spelen emoties regelmatig een rol, of niet?!?

Stel nou dat je kind jou op een verhit moment toe schreeuwt: ‘ik haat je’. Mogelijk kun je er relaxed bij blijven, mogelijk raak je er behoorlijk door van de kook.

De oorzaak van jouw gevoel ligt echter nooit bij je kind, ook al voelt het misschien wel zo. Je kind triggert slechts iets bij jou dat er al zit. Borrelend aan de oppervlakte of diep weggestopt. Afhankelijk van je gemoedstoestand kun je het de ene keer handelen, de andere keer niet.

Als je bijvoorbeeld ook nog net een fikse ruzie hebt gehad met je partner, kun je je behoorlijk afgewezen voelen. Het kan een diep en pijnlijk gevoel raken. Je pijn wordt automatisch omgezet in boosheid. Je ego is gekwetst. De stoom komt nog net niet uit je oren.

En daar ga je, jouw boosheid richt je op je kind, de ‘veroorzaker’ van jouw pijn. Maar is je kind wel de oorzaak?

Wie is verantwoordelijk?

Wie is nu eigenlijk verantwoordelijk voor dit gevoel? Wie heeft hier iets te doen?

Je bent vaak automatisch geneigd om je kind verantwoordelijk te maken voor het gevoel dat bij jou te weeg wordt gebracht. Toch is je kind hiervoor niet verantwoordelijk. Als je kind hier zo’n invloed op zou hebben, dan ligt jouw lot en geluk in de handen van je kind.

Je kind raakt waarschijnlijk een oude, diepere pijn. Misschien wel iets uit jouw eigen jeugd?

Wat kun je doen?

Allereerst is het belangrijk dat je beseft dat je kind verantwoordelijk maken voor jouw gevoel niet het gewenste resultaat geeft.

Wat wel een gewenst resultaat geeft, is zelf verantwoordelijkheid nemen voor je gevoelens, je gevoelens herkennen, erkennen en benoemen.

Het leidt tot persoonlijke groei als je je eigen gevoelens herkent, erkent en benoemt, als je ziet dat het jouw gevoelens zijn die ‘slechts’ (niet meer en niet minder) worden getriggerd.

Hier ligt dus een kans voor groei voor jou! En je kind leert zo ook verantwoordelijkheid te nemen voor zijn of haar gevoelens.

Ga hier de komende week in de praktijk eens mee aan de slag!

Heb jij nog andere ideeën over wat je kunt doen als de stoom bijna uit je oren komt? Laat het me weten door hieronder een reactie te plaatsen!